Deze week vond er een vreemd feest plaats in Kiev, waar de “onafhankelijkheidsdag” van het land werd gevierd. Iedereen was aanwezig, Keith Kellog, Jonas Gahr Stöhre [Noorse premier] en iedereen die trouw had gezworen aan het semi/protofascistische regime kreeg een medaille: Pål Jonsson [Deense minister van Defensie], Maria Malmer Stenergard [Zweedse minister van Buitenlandse Zaken], evenals een vrouw van het Legermuseum in Stockholm en een andere van het Riksantikvarien, die hebben bijgedragen aan het creëren van de mythe van een niet-Russisch koninkrijk Kiev.
En de hele EU staat praktisch als één man achter Zelensky om hem te verzekeren dat zij de soevereiniteit van Oekraïne zal verdedigen tot de laatste euro van de laatste belastingbetaler.
Maar wat verdedigen ze eigenlijk? Het land is diep in de schulden en volledig afhankelijk van de rest van de wereld. Zoals Trump zei: Zelensky is de beste zakenman ter wereld. Elke keer dat hij naar Washington ging, kwam hij terug met 50 miljard dollar op zak. Eén keer was dat zelfs 100 miljard.
Het land is niet democratisch: de verkiezingen worden geannuleerd. En als een van de gasten op de ceremonie de moeite had genomen om de onafhankelijkheidsverklaring van Oekraïne uit 1991 te lezen, zou hij hebben ontdekt dat het land eeuwige neutraliteit en de afwezigheid van kernwapens beloofde. Vandaag is de toon volledig veranderd (...)
Het land mist volledig de troeven die gewoonlijk de soevereiniteit bepalen. Zijn kostbare natuurlijke rijkdommen zijn in bulk verkocht.
Wanneer het Westen dus de “soevereiniteit” van Oekraïne verdedigt, moet het iets anders bedoelen. Wat voor hen waardevol is, is het neonazistische en anti-Russische project zelf. “Oekraïne” is een broedplaats voor het virus dat Rusland diepgaand aantast en een oud droomproject verwezenlijkt.
Onlangs is een CIA-document uit 1957 openbaar gemaakt, waaruit blijkt hoe een Amerikaanse bezetting van Oekraïne werd overwogen. Veel van de “discussiepunten” voor 2014-2025 komen overeen met dit document, bijvoorbeeld de extreme belangstelling voor de Krim.
Vandaag verklaart Friedrich Merz openlijk dat de verzorgingsstaat moet worden afgeschaft ten gunste van bewapening en een oorlogsbijdrage van 9 miljard euro per jaar aan Oekraïne.
En niemand reageert. Alleen Rolf Gustavsson suggereert in een artikel dat vandaag in de SvD [toonaangevend Zweeds dagblad, vergelijkbaar met Le Figaro] is gepubliceerd, dat “de demonstratie van Europese eenheid tijdens de top in het Witte Huis achter president Zelensky een ommekeer in Europa zou kunnen inluiden”. Waarvan? Van een proxy-oorlog naar een totale oorlog? Of zelfs naar onderhandelingen? Een afschuwelijke gedachte, die niet mag worden uitgesproken, zelfs niet gefluisterd. (...)